Intuïtie en telepathie nodig in het aardedonker

Juni laat een indringende metafoor zien van een grote donkere ruimte met mensen erin. Iedereen beweegt en mensen botsen tegen elkaar. Dit geeft verwarring, irritatie en frustratie, maar het nodigt ook uit om verborgen vermogens aan te spreken. Doordat je helemaal niets kunt zien val je terug op je natuurlijke heldere zintuigen: helder zien, helder horen, helder ruiken, helder voelen, helder proeven en helder weten, je intuïtie. Bovendien wordt communicatie belangrijk, waar is iedereen en waarheen bewegend de anderen? Kunnen we afspraken maken zodat we niet op elkaar botsen. Maar daarvoor is het belangrijk dat je eerst van binnen zoekt naar je eigen weg, welke kant ga jij op? Kun je dat voelen? In je buik, daar waar je gevoel ontstaat, waar je innerlijke kind aanwezig is en waar je je intuïtie kunt aanspreken als richtingaanwijzer. Bijzonder aan de situatie is dat niemand iets kan zien, de omstandigheden zijn voor iedereen gelijk. Dat betekent dat je alleen kunt uitgaan van je eigen pad, je innerlijke drijvende kracht. Wanneer je meer helder gaat waarnemen ontdek je misschien ook alle andere wezens die door de ruimte bewegen. Buitenaardsen en anderen, misschien zonder lichaam of misschien wel in een lichamelijke vorm. In het donker zijn ze veilig. En misschien kun je telepathisch leren communiceren, met de andere mensen en met de andere wezens. En zo samen meer licht in de situatie brengen en de uitgang vinden.